Według badań wielu mężczyzn jest niezadowolonych z rozmiaru swojego penisa i odczuwa z tego powodu dyskomfort psychiczny lub fizyczny. Prowadzi to do problemów natury seksualnej, niezdecydowania w komunikacji z kobietami i rozwoju różnych kompleksów. Chęć zdobycia pewności siebie i ujednolicenia życia intymnego zmusza mężczyznę do szukania pomocy u lekarza. Istnieje wiele technik, które pozwalają zniwelować ten mankament i poczuć się jak pełnoprawny mężczyzna. Należą do nich zarówno zabiegi niechirurgiczne, jak i interwencje chirurgiczne. Za pomocą operacji możesz przywrócić penisa po urazie lub wyeliminować wrodzone anomalie.
Jak osiągnąć efekt
We współczesnej medycynie istnieją różne sposoby na powiększenie penisa. Chirurgia plastyczna może zmienić poszczególne części i możliwości męskości lub odtworzyć ją jako cały narząd. W wyniku operacji osiąga się nie tylko poprawę form zewnętrznych, ale także zachowanie wszystkich jego funkcji.
Wszystkie znane interwencje chirurgiczne mające na celu zmianę rozmiaru penisa mają na celu zwiększenie jego długości lub grubości. W celu wydłużenia penisa wykonuje się ligamentotomię (rozcięcie więzadła zawieszającego prącia). Aby zwiększyć objętość i grubość penisa, stosuje się następujące techniki:
proteza prącia (wszczepienie protezy w korpus narządu płciowego);
lipofilling (wprowadzanie własnych komórek tłuszczowych do tkanek wewnętrznych narządu);
wprowadzenie matrixu kolagenowego (kapsułki stymulujące produkcję własnej tkanki łącznej);
instalacja implantów żelowych (pomiędzy skórą a trzonem prącia);
mikrochirurgiczny przeszczep mięśni (przeszczep tkanki mięśniowej z utworzeniem narządu);
zastrzyki kwasu hialuronowego (uzupełnienie brakującej objętości).
W rezultacie, zwracając się o pomoc do specjalisty, mężczyzna otrzymuje:
przywrócenie lub zachowanie funkcji prącia;
nadawanie form estetycznych;
eliminacja wad rozwojowych po chorobach, anomaliach rozwojowych i urazach.
Istnieją również niechirurgiczne metody powiększania penisa za pomocą różnych urządzeń i ćwiczeń. Szczególną popularnością cieszą się przedłużacze, ekspandery, rozciągacze i pompy próżniowe. Lekarze ostrzegają jednak, że ich samodzielne stosowanie w celu rozciągnięcia penisa nie tylko nie prowadzi do pożądanego rezultatu, ale także jest obarczone uszkodzeniem ciał jamistych, osłonki białej, nerwów i naczyń krwionośnych, a także zaburzeniami erekcji.
Powiększanie penisa ćwiczeniami również jest nieskuteczne. Są to ruchy masujące w formie rozciągania, ściskania i rotacji. Żadne badania nie wykazały żadnych korzyści z ich stosowania. Ponadto stosowanie ćwiczeń rozciągających narząd może prowadzić do zaburzeń erekcji i uszkodzenia naczyń krwionośnych, powstawania siniaków i obrzęków w okolicy penisa.
Wskazania do powiększania penisa
Wielu mężczyzn ma tendencję do niedoceniania wielkości swojego narządu rozrodczego. Uważa się, że jego normalna długość w stanie erekcji wynosi 12-18 cm, średnica 3-3, 5 cm, średnia długość u mężczyzn wynosi 15, 7 cm, za małego uważa się penisa mniejszego niż 9 cm, a mniejszego niż 2 cm jest uważany za mikropenisa.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości lub niezadowolenie z siebie, powinieneś udać się do lekarza, który w zależności od konkretnej sytuacji zaleci jedną z metod postępowania zachowawczego lub interwencję chirurgiczną. Operację można wykonać zarówno w celach korekcji estetycznej, jak i ze względów medycznych, do których zalicza się:
mały penis i mikropenis;
wrodzone anomalie cewki moczowej;
urazy prącia;
traumatyczna amputacja;
deformacje wynikające z chorób;
eliminacja konsekwencji operacji na męskich narządach płciowych;
zaburzenia erekcji;
trudności w oddawaniu moczu;
zmiana płci.
Przeciwwskazania
Głównym wymogiem przed operacją jest ocena ogólnego stanu zdrowia i identyfikacja ewentualnych przeciwwskazań. Korekty chirurgicznej nie wykonuje się w następujących przypadkach:
wiek poniżej 18 lat;
zaburzenia krzepnięcia krwi;
ostra infekcja;
choroby przenoszone drogą płciową;
cukrzyca;
choroba umysłowa;
choroby przewlekłe z ciężką patologią.
Przygotowanie do powiększenia penisa
Gdy mężczyzna podejmie decyzję o dostosowaniu rozmiaru swojego penisa, pojawia się pytanie: z jakim lekarzem powinien się skonsultować? Operacja powiększania penisa to jedna z dziedzin chirurgii rekonstrukcyjnej plastycznej i urologii. Chirurdzy plastyczni specjalizujący się w urologii lub andrologii zajmują się zagadnieniami związanymi ze zmianą wielkości i kształtu męskich narządów płciowych. Przed operacją wymagana jest konsultacja z lekarzem operującym. Lekarz zaproponuje niezbędny rodzaj interwencji, w zależności od wskazań. Może to być całkowita odbudowa penisa (całkowita plastyka prącia) lub odbudowa części penisa, zmiana jego kształtu lub rozmiaru.
Aby uniknąć powikłań, lekarz zaleca dokładne badanie. Lista instrumentalnych i laboratoryjnych metod badawczych obejmuje:
fluorografia;
EKG;
ogólna analiza krwi;
chemia krwi;
koagulogram;
badanie krwi na HIV, kiłę, zapalenie wątroby;
ogólna analiza moczu;
wymaz z cewki moczowej w celu wykrycia czynników zakaźnych.
Po zbadaniu i wykluczeniu wszelkich ewentualnych przeciwwskazań lekarz wyznacza termin operacji. Podczas wykonywania zabiegu w znieczuleniu ogólnym odbywa się konsultacja z anestezjologiem, którego należy poinformować o występowaniu reakcji alergicznych oraz o przyjmowanych lekach.
Na kilka miesięcy przed zabiegiem należy rzucić palenie i pić alkohol. Na etapie przygotowawczym należy przestrzegać delikatnej diety. Na 8 godzin przed zabiegiem golone są włosy łonowe. Jeśli planowana jest operacja w znieczuleniu ogólnym, od ostatniego posiłku lub płynu musi upłynąć co najmniej 8 godzin.
Jednak nie zawsze konieczna jest korekcja chirurgiczna. Jeżeli mężczyzna pragnie powiększyć penisa ze względów estetycznych, lekarz może zalecić metody niechirurgiczne – zastrzyki z kwasu hialuronowego, które nie wymagają specjalnego przygotowania.
Przeprowadzanie powiększania penisa
Istnieją różne rodzaje operacji mających na celu zmianę rozmiaru penisa. Każdy z nich ma swoje wskazania, zalety i wady.
Ligamentotomia
Ligamentotomia to najpopularniejszy rodzaj operacji powiększania penisa. Wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym i trwa od 30 minut do 1 godziny. Wykonuje się małe nacięcie na przedniej powierzchni moszny. Przez to więzadło zawieszające, które mocuje narząd płciowy do kości łonowej, jest częściowo podzielone. Następnie penis wydłuża się do 2-3 cm w wyniku uwolnienia jego wewnętrznej (ukrytej) części. Zwykle operację przeprowadza się na prośbę mężczyzny, nie pomoże ona w przypadku zaburzeń erekcji.
Protetyka prącia
Protezy prącia stosuje się w leczeniu impotencji lub w celu całkowitej operacji plastycznej przy usuwaniu prącia lub zmianie płci. Protezy są sztywne i półsztywne, dwu- i trójskładnikowe. Protezy sztywne to silikonowe rurki wszczepiane do ciał jamistych. Zapewniają stałą erekcję, co nie zawsze jest wygodne. Protezy półsztywne (plastikowe) mają specjalną konstrukcję i posiadają plastikową pamięć. Przed stosunkiem proteza jest rozciągana, przesuwając penisa z pozycji wiszącej do stanu wzwodu, a następnie ponownie zginana.
Bardziej fizjologiczne są protezy dwu- i trójskładnikowe nadmuchiwane i samopompujące. Stanowią system zbiorników i rurek. Naciśnięcie na mosznę uruchamia specjalną pompę, która wypełnia wydrążoną protezę powietrzem lub płynem z ukrytego zbiornika. Trzyczęściowa proteza penisa dokładniej odwzorowuje naturalną erekcję.
Operację przeprowadza się w znieczuleniu rdzeniowym lub ogólnym. Jego czas trwania wynosi około 1 godziny. Lokalizacja nacięcia zależy od rodzaju protezy – wzdłuż bruzdy wieńcowej (na styku głowy i trzonu prącia), w mosznie lub pod łonem. Pomiędzy trzonem a skórą tworzą się równoległe kanały prowadzące do nasady prącia i wprowadzane są protezy. Zwiększają grubość penisa nawet o 50-70%.
Lipofilling
Operację tę wykonuje się bardziej ze względów estetycznych. Za pomocą lipofillingu można wyrównać kształt i zwiększyć grubość penisa o 2-3 cm. Ze względu na wzrost ciężaru w miarę zagęszczania się narządu zwiększa się również jego długość w stanie nie wzwodu.
W celu złagodzenia bólu zwykle stosuje się znieczulenie miejscowe. Tkankę tłuszczową mężczyzny pobiera się z okolic łonowych, brzucha, ud lub pośladków i wstrzykiwa się mikroigłą wzdłuż trzonu narządu płciowego. Operacja trwa 1 godzinę. W razie potrzeby pacjent może pozostać w klinice na noc.
Wprowadzenie matrixu kolagenowego
Ze względów estetycznych, w celu powiększenia, do prącia wprowadzane są specjalne wchłanialne kapsułki (matryca kolagenowa), które stymulują narząd do produkcji własnej tkanki łącznej.
W tym celu w dniu operacji pobiera się z żyły krew w ilości 50 ml w celu uzyskania komórek macierzystych, które następnie umieszcza się na matrixie. Następnie w znieczuleniu ogólnym wykonuje się okrężne nacięcie wzdłuż krawędzi główki prącia i pod skórę prącia umieszcza się matrycę kolagenową. Składa się z dwóch cylindrów z wycięciem w miejscu cewki moczowej. W ciągu 3-6 miesięcy matryca zanika, ale na jej miejscu tworzy się własna tkanka łączna, więc zwiększony rozmiar narządu pozostaje na zawsze. Średnica penisa może zwiększyć się o 1-1, 5 cm Efekt zastosowania matryc w dużej mierze zależy od indywidualnych cech pacjenta.
Instalacja implantów żelowych
Implanty żelowo-silikonowe instaluje się pod skórą wzdłuż bocznych powierzchni prącia. Za ich pomocą można zwiększyć grubość narządu płciowego do 1, 5 cm Operację wykonuje się w znieczuleniu ogólnym przez 1 godzinę. Implanty te nie powodują odrzucenia ani reakcji alergicznych, nie mają możliwości przeniknięcia przez skorupę, nawet jeśli ta pęknie. W razie potrzeby można je usunąć.
Mikrochirurgiczny przeszczep mięśni
Mikrochirurgiczny przeszczep mięśni wykonywany jest ze względów estetycznych i medycznych. Ze względów medycznych operację wykonuje się w przypadku następstw urazu, wrodzonej patologii, przebytych chorób prącia, mikropenisa, zmiany płci z powodu hermafrodytyzmu.
Operację tę uważa się za skomplikowaną procedurę chirurgiczną i przeprowadza się ją w znieczuleniu ogólnym przez kilka godzin. Jako przeszczep wykorzystuje się tkankę mięśniową klatki piersiowej lub brzucha. Płat mięśniowy przyszywa się do tkanek prącia, naczynia i nerwy przyszywa się.
W przypadku usunięcia prącia z powodu onkologii lub amputacji urazowej stosuje się całkowitą falloplastykę. W tym przypadku narząd tworzony jest od podstaw. Operację tę wykorzystuje się także do zmiany płci. Aby to zrobić, zwykle pobiera się płat skóry i nerw z okolicy pleców, a następnie formuje się penisa według wzoru. Jego wielkość będzie zależała od życzeń pacjenta. Na łonie wybiera się punkt jego mocowania, do którego przyszyte są mięśnie. Po unieruchomieniu penisa lekarz mikrochirurgicznie łączy żyły, tętnice i nerwy. Następnie ranę operacyjną zaszywa się i sprawdza pracę układu nerwowego i krążenia. Rezultatem jest penis podobny wyglądem i funkcją do organu, który nie został poddany operacji.
Zastrzyki z kwasu hialuronowego
Istnieje jeszcze jedna niechirurgiczna metoda powiększania penisa – zastrzyki z kwasu hialuronowego. Lek łatwo się podaje, dobrze rozprowadza się w tkankach i uzupełnia brakującą objętość. Metoda ta pozwala na zwiększenie długości narządu o 1-3 cm i grubości o 3-5 cm. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym i trwa 10 minut. Za pomocą cienkiej igły wstrzykuje się pod skórę prącia preparat na bazie kwasu hialuronowego. Z biegiem czasu następuje jego biologiczna degradacja. Efekt utrzymuje się zwykle do roku. Następnie procedurę można powtórzyć.
Zastrzyki z kwasu hialuronowego stosuje się także w celu powiększenia żołędzi prącia. Ta procedura jest wskazana, jeśli średnica główki jest równa lub mniejsza niż średnica lufy. W tym celu w znieczuleniu miejscowym wstrzykuje się pod skórę głowy 2-5 ml żelu kwasu hialuronowego.
Wydłużanie wędzidełka – frenuloplastyka
W niektórych przypadkach mężczyźni mają krótkie wędzidełko (obszar pomiędzy główką prącia a napletkiem). Może to powodować dyskomfort lub ból podczas stosunku płciowego. Aby wyeliminować ten problem, wykonuje się frenuloplastykę. Operację tę wykonuje się w znieczuleniu miejscowym, w warunkach ambulatoryjnych. Za pomocą skalpela lub noża laserowego wędzidełko zostaje nacięte poprzecznym nacięciem, a następnie zszyte wzdłużnie za pomocą nici samochłonnych. Procedura trwa 15-20 minut.
Po zabiegu
Długość okresu rekonwalescencji zależy od objętości i rodzaju operacji.
Po ligamentotomii pacjent pozostaje pod obserwacją w szpitalu przez 2-3 dni. Szwy zdejmowane są po 2 tygodniach. Po zabiegu konieczne jest ograniczenie aktywności fizycznej i aktywności seksualnej przez okres 1 miesiąca. Aby uzyskać większy efekt należy nosić nosze (lub przedłużacz) przez 6 miesięcy po zabiegu. Ma na celu zapobieganie naprawie przeciętego fragmentu więzadła. Przedłużacz to specjalne urządzenie rozciągające, które wykonuje się indywidualnie dla każdego pacjenta. Należy go stosować maksymalnie 6-8 godzin dziennie przez 2-6 miesięcy. Nie powoduje żadnych szczególnych niedogodności podczas noszenia. W tym przypadku długość penisa wzrasta do 3-5 cm, pozostaje stała i nie zmienia się w czasie. Wynik końcowy zależy od indywidualnych cech organizmu. Aby uniknąć powikłań podczas noszenia przedłużacza, należy ściśle przestrzegać zaleceń lekarzy.
Proteza prącia uważana jest za operację małoinwazyjną wymagającą krótkiego okresu rehabilitacji. Po operacji pacjent pozostaje w szpitalu przez 1 dzień. Zaleca się odpoczynek seksualny przez 1, 5-2 miesiące.
Okres rehabilitacji po lipofillingu trwa około 1 miesiąca. Operacja jest mało traumatyczna, dzięki czemu okres rekonwalescencji przebiega szybko i bez powikłań. Aby uniknąć uszkodzenia przeszczepionych komórek tłuszczowych po zabiegu, zaleca się ograniczenie aktywności seksualnej na okres 2 miesięcy. Zajęcia sportowe należy odłożyć na 1 miesiąc.
Okres pooperacyjny po wprowadzeniu matrixu kolagenowego wynosi 2-3 miesiące. Pacjentka pozostaje na obserwacji w szpitalu przez kolejny 1 dzień. Kontakty seksualne są ograniczone przez cały okres resorpcji matrycy.
Po wszczepieniu implantów żelowych pacjent pozostaje pod obserwacją w szpitalu przez kolejny 1 dzień. Aktywność seksualna i aktywność fizyczna są dozwolone po 1 miesiącu.
Okres rekonwalescencji po mikrochirurgicznym przeszczepie mięśni trwa 2 miesiące. Po operacji należy pozostać na obserwacji w szpitalu przez 2 tygodnie. Ograniczenie aktywności fizycznej i życia seksualnego na okres 2 miesięcy. Oddawanie moczu jest dozwolone tylko za pomocą cewnika zainstalowanego w pęcherzu. W przypadku całkowitej falloplastyki okres rehabilitacji trwa sześć miesięcy. W tym czasie rozpoczyna się proces oddawania moczu i przywracana jest erekcja.
Po wstrzyknięciu kwasu hialuronowego kontakt intymny zostaje ograniczony na 3-4 tygodnie. Przez 2 tygodnie należy powstrzymać się od korzystania z sauny i gorących kąpieli.
Okres rehabilitacji po frenuloplastyce trwa 1 miesiąc. W tym okresie należy powstrzymać się od stosunków seksualnych.
W niektórych przypadkach, jeśli nie zastosujesz się do zaleceń lekarza, mogą wystąpić powikłania. Przy pierwszych podejrzanych objawach nie należy odkładać wizyty w poradni. Możliwe powikłania po falloplastyce:
zwężenie cewki moczowej;
naruszenie unerwienia prącia;
zaburzenie erekcji;
redukcja penisa;
zapalenie;
krwawienie;
blizny i deformacje tkanek;
odrzucenie przeszczepu.